gitti kırlangıçlar
güneşi yanlarına katıp
gitti gülümseyen yüz
soldu tebessüm
artık, boş bir sessizlik
ruhumun sokakları
bir rüzgâr kaldı kuzeyden
benliğimi örseleyen!
ikiye ayıran deniz
bana benzer
gökyüzünü saran
bulut ormanı
ve ardımda kalan gün
doğum…
25 eylül 2009, çengelköy
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder